در این نشست حجت الاسلام و المسلمین دکتر احمد رهدار، بیانات خود را با پرسش از چرایی انتخاب موضوعِ جلسه آغاز نمودند. ایشان با بیان اینکه الگوی دین‌پژوهشی مسلمانان و به ویژه کشور ایران، تحت تاثیر اندیشه‌های تصوف شکل گرفته است؛ بر این امر تأکید کردند که ظهور خوانش خاص از دنیا و مواهب آن در آموزه‌های تصوف، ریشه در تعامل با مسیحیت دارد. فراگیر شدن این تلقی که دنیا فاقد ارزش است، فهم از دینداری را به سوی ارزشمند دانستن فقر هدایت کرد و لذا هرگونه زمینه و فرصت لازم برای ظهور و بیان قرائت‌های دیگر از فقر مهیا نشد. جناب استاد رهدار با طرحِ امکان سنجی قرائت دیگری از فقر و ثروت در اسلام، شناخت ظرفیت‌های ثروت و بهره‌مندی دنیوی در کسب سعادت فردی و اجتماعی مبتنی بر قرآن، سنّت و سیره را با اهمیت توصیف کردند به ویژه در شرایط کنونی که حکومت شیعی برای ایفای نقش فرهنگی ـ سیاسی خود در عرصه جهانی، نیازمند توسعه ثروت و برخورداری است.

در ادامه دکتر رهدار به برخی از آیات، روایات و مصادیق تاریخی که به ارزش و کارکرد اقتصاد و ثروت در حیات فردی و جریان‌سازی دینی ـ مذهبی پرداخته، اشاره نمودند. ایشان با عجیب‌دانستن عدم توجه به این دسته از نصوص و مصادیق تاریخی، هر گونه ورود و نظریه‌پردازی در این موضوع را مشروط به بازخوانی مجدد این دسته از منابع و مستندات دانستند. در ادامه این نشست سایر حاضرین در جلسه به نقد، بررسی و بیان دیدگاه‌های خود در این زمینه پرداختند که جزئیات آن در فایل اختصاصی، ضمیمه خواهد شد.