به گزارش «معاونت اطلاع‌رسانی» مؤسسه فتوح اندیشه، در ادامۀ سلسله‌جلسات تخصصی و به‌همت «معاونت خواهران» و «گروه فقه تربیتی»، نشست علمی «شکل‌گیری هویت جنسی و جنسیتی و آشنایی با الگوهای دینی» با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین ابوالحسن حقانی، استاد حوزه و دانشگاه، در دوازدهم مهرماه ۱۳۹۹، به‌صورت وبیناری برگزار گردید.

در ابتدا حجت‌الاسلام «الیاس عارفی»، بر لزوم توجه به رشد و تربیت گروه سنی کودکان و نوجوانان تأکید داشتند و مقدّمۀ ارائۀ بحث توسط استادِ ارائه‌دهنده را فراهم نمودند.

حجت‌الاسلام والمسلمین «ابوالحسن حقانی» هم در ابتدا با تأکید بر اهمیت موضوع، به تبیین واژه‌های بحث پرداختند:

واژۀ «جنسی»: در معنای عام، به تفاوت‌های کلّی جنسی و روانی هر دو جنس برمی‌گردد؛ اما اگر معنای خاص مدّنظر باشد، «غریزۀ جنسی» مراد است. جنسی در این عنوان معنای عام است.

«هویت جنسی»: به حالت روان‌شناختی که بازتابی از احساسات خودش است اطلاق می‌گردد؛ تشخیص ذهنی فرد از خودش، که آیا زن است یا مرد. «هویت جنسی» با یک نگاه خاص­تر، متأثر از فرهنگ است و به‌همین‌جهت است که در غرب، زن و مرد، یک نوع تصویر به زن‌بودن یا مردبودن دارند و در ایران، یک نوع تصویر دیگر. به‌همین‌جهت است که «هویت‌یابی جنسی» نقش مهمی را در «هویت‌یابی فرد» ایفا می‌کند. خلاصه آن‌که «هویت جنسی» احساسی است که فرد از خودش، به‌منزلۀ یک مرد، یا یک زن دارد.

براساس آموزه‌های دینی، جنسیت، از لوازم وجودی انسان است و همراه با هستی و انسانیت شکل می‌گیرد و اکتسابی نیست و تکوینی است. اگر برخلاف تکوین الهی حرکت کنیم آسیب‌هایی را به دنبال دارد.

«نقش»: اعلام عمومی فرد، نسبت به مرد یا زن‌بودن خود از طریق رفتارهایی که انجام می‌دهد. (نشانه‌های بیرونیِ هویت جنسی را نقش می‌گویند).

«درک جنسی»: انسان تا دوسالگی درک چندانی از جنسیت ندارد و رفتار جنسیتی خاصی نشان نمی‌دهد. در مرحله ۳ تا ۵ سالگی کنجکاوی دختران و پسران برای فهم مسائل جنسیتی عادی است. البته این فهم او پایدار نیست. تا قبل از نوجوانی و بلوغ نقش‌هایی را به مناسبت جنس خود ایفا می‌کنند. در سن بلوغ بحث جنس و جنسیت شکل خاص خود را پیدا می‌کند.

«تربیت جنسی»: هویت جنسی در حقیقت معلول تربیت جنسی است. گاهی از تربیت جنسی ذهنمان تداعی می‌شود به مسائل جنسی مرتبط با غریزه درحالی‌که تربیت جنسی وسیع‌تر از آن است.»

در ادامه بحث آموزش صحیح زندگی را تبیین نمودند و بیان کردند: «اگر تربیت جنسی در جای خودش اتفاق نیفتد پیامدهای منفی خودش را خواهد داشت. تربیت جنسی از سال‌های پیش از دبستان شروع می‌شود تا دوران بلوغ و نوجوانی و در هر سطحی اگر زودتر به تربیت جنسی پرداخته شود منجر به بلوغ زودرس می‌شود و اگر با تأخیر صورت گیرد ضررها و پیامدهای زناشویی و خانوادگی خواهد داشت. تربیت جنسی باید در قدم اول در محیط خانواده اتفاق بیفتد. والدین باید در سه جهت تربیت جنسی را مورد توجه قرار دهند: ۱)هدایت جنسی؛ ۲)تعدیل غریزه؛ ۳)کنترل رفتارها (این اگر عام‌تر است و همه مراحل زندگی را در برمی‌گیرد). مقدمات و روش‌های مستقیم و غیرمستقیم تربیت صحیح جنسی: به‌عنوان مثال: جدا کردن محل خواب. بدن خود را عریان نکردن. از مزاح خودداری کردن. توجه کردن به آرایش. پرهیز از فیلم‌های نامناسب. رعایت پوشش مناسب. والدین باید به‌گونه‌ای با فرزندان خود رفتار کند که فرزند پسر یا دختر به جنسیت خود افتخار کند و برای تحقق این امر لازم است موارد زیر را مراعات کنند: واگذاری مسئولیت‌های متناسب با جنسیت؛ اظهار رضایتمندی والدین از جنسیت خود، بیان تفاوت‌های دو جنس، پرهیز از تبعیض، هماهنگی پوشش کودک با جنسیت او، پرهیز از تحمیل رفتارهای یک جنس بر جنس دیگر.

«شیوه‌های غیرمستقیم در تربیت جنسی»: تأمین نیازهای روانی و عاطفی نوجوان از سوی پدر و مادر، ایجاد فضای معنوی، پرورش فضائل اخلاقی، ورزش، بهداشت تغذیه، پرکردن اوقات فراغت، زمینه‌های انحراف جنسیتی را مراقب کنند.

…